Een korte update vanuit Israel

Even een update vanuit Israel....

Het is algemeen bekend dat het in deze omgeving altijd wel een beetje onrustig is.
Maar zover het mogelijk is was het de afgelopen jaren vrij stabiel.

Om deze reden en omdat Israel waanzinnig mooi en bijzonder schijnt te zijn, hebben we na heel lang twijfelen toch besloten om hier naartoe af te reizen.
Tijdens onze reis hebben we aardig wat mensen ontmoet die ons voor zijn gegaan en stuk voor stuk was iedereen even enthousiast.
Of het nu gaat om stelletjes of gezinnen.....
Er was niemand die zei dat het tegen was gevallen.

In Costa Rica hebben wij 2 super leuke meiden ontmoet die hier wonen en zij nodigden ons uit om langs te komen.
In eerste instantie wisten we niet helemaal zeker of we dit moesten doen, maar door alle gesprekken met iedereen gaande weg in onze reis hebben we besloten dit toch te doen.

We kwamen na meer dan 25 uur onderweg te zijn geweest versleten aan in Tel Aviv.
Gelukkig stonden de meiden ons al op te wachten, dus we konden meteen door naar Jeruzalem.
Na een gezellige reünie en heel veel sigaretjes zijn we naar bed gegaan om bij te komen van onze reis.

Vanaf de volgende dag begon de onrust......

Zoals de meesten mensen waarschijnlijk op het nieuws al hebben gehoord zijn er het afgelopen weekend ruim 600 raketten afgeschoten.
Dit op een uur tot anderhalf uur hier vandaan.
We hebben hier gesprekken over gehad en wisten even niet zo goed wat nu te doen.

Vanmorgen heel vroeg is er voor voorlopig een staakt het vuren gekomen.
De onrust is dus weer redelijk weg gezakt.
(Als in: Voor de mensen hier, is alles weer normaal en voor ons zit de schrik er toch aardig in)

We weten dat de ouders van de meiden waar we verblijven een schuilruimte hebben waar we heen kunnen en we zullen morgen alsnog even contact hebben met de ambassade, zodat we geregistreerd staan en we op de hoogte worden gehouden van de huidige situatie. 

Vanavond na het eten, terwijl mijn dochter net even lekker zat te poepen...
Kwam er ineens een geweld van harde knallen van buiten.
Ik moet je zeggen: Ik schrok mij echt de tering!!!!!!
En niet alleen ik, Jor was net zo gespannen als ik....
De meiden waren net een peuk  aan het roken en die sprongen op en stonden te zwaaien en te beuken tegen de deur.
Ik dacht: Nu komt het......dit is het.....
En wat the fuck moet ik doen!!!!!!!

Het bleek: FUCKING VUURWERK!!!!!!!!

De meiden wilden de kinderen roepen, zodat ze het konden zien.
Ik wist godverdomme oprecht even niet waar ik het zoeken moest en zit nog steeds te shaken terwijl ik dit schrijf.

Ik ben nieuwschierig naar dit land en kan niet wachten om het te zien, maar ik vind het ook spannend en soms zelfs een beetje eng.
Ik zit hier met gemixte gevoelens en ben druk bezig deze gevoelens een plaatsje te geven.
Angst is geen goede raadgever en ik moet echt proberen dit los te laten en te ontspannen.
Het duurt misschien iets langer dan bij de andere landen waar we naar zijn afgereisd..... maar ik weet zeker dat we ook hier zullen genieten van wat het land te bieden heeft.

Maar goed, ik wilde jullie even een kleine update geven over wat er hier gaande is.
En jullie zeggen dat jullie je geen zorgen hoeven te maken.
We zijn op de hoogte, we houden het nieuws in de gaten en als het nodig is dan gaan we weg.

Waar we hier naartoe gaan, dat weten we nog niet.
Zoals alles tijdens onze reis, kan ook dit nog 6x veranderen, maar ik beloof jullie.....
Zodra we meer weten, weten jullie het ook.

Slaap lekker voor zo en nogmaals,
No worries about us!

Zo en nu eerst maar eens het Eurovisie Songfestival winnen!!! 
Hahahahahaha

Heel veel liefs en een knuffel van ons allemaal