Mist???? Of nee, toch niet......

Iedereen ligt hier nog te slapen, wat mij de perfecte gelegenheid geeft om even iets te schrijven....

De afgelopen periode hebben wij in Hanoi gezeten, een drukke en vieze stad al zeg ik het zelf.
Bij aankomst dacht ik nog: Oh het is vandaag best mistig hier, maar al gauw bleek dat gewoon het standaard uitzicht is wat men hier heeft.
Ik als persoon die de mondkapjes altijd ronduit belachelijk en overdreven vond, moet je zeggen: In deze stad snap ik het wel en is het geen overbodige luxe!
Sterker nog, wij hebben ze zelf ook op gehad.
Eerst uit een grapje, maar uiteindelijk was het op sommige plaatsen ook best wel fijn om mezelf te beschermen van alle gorigheid en viezigheid die er was.

De aanloop naar TET was duidelijk merkbaar, veel roodgekleurde winkels, planten en bloemen... en een drukte!!!!! Complete chaos!

De eerste periode in Hanoi hebben we eigenlijk vrij weinig tot nix gedaan.
De kinderen waren het reizen even moe, vonden het wel lekker om gewoon even in een appartement te zitten en te chillen.
Dus hier hebben we dan ook gehoor aangegeven en hebben ze even lekker hun eigen dingetje laten doen.

Het appartement waar we zaten zag er op internet FANTASTISCH uit!
Bij aankomt zag het er nog net zo mooi uit, maar dat gevoel veranderde als snel toen ik op mijn bed ging zitten.
HARDER DAN DIT BESTAAT NIET!
En dat telde niet alleen voor ons bed, maar ook voor de bank.
De oh zo comfortabele bank van het plaatje, bleek een hard monster te zijn!
Ik kon wel janken!
Wat op zo een bed kan ik niet slapen.
En niet alleen dat, mijn rug......
1 of 2 nachtje overleef ik meestal wel, maar 9!!!!
Dus na 1 nacht en geen oog te hebben dichtgedaan contact gehad met de verhuurster en het resultaat: De andere 8 nachten op een luchtbed! Whuahahahahahaa
Heel heftig, maar zo veel beter dan een hard bed.

1 van de laatste dagen dat we in Hanoi zaten was het zo ver om Timothy van het vliegveld te halen.
Ivm TET en de voorspelde drukte op de weg, ben ik alleen naar het vliegveld gegaan om hem op te halen.
Als een echt Marokkaanse heb ik hem met gejubel begroet bij aankomst, zodat hij meteen wist waar deze idioot stond tussen al die andere Asians.
Nou val ik door mijn Hollandse genen natuurlijk wel op tussen al die andere, want: Deze is wat langer......🙄 en dikker.....hahahaa

Zo brak, versleten en gewoonweg kapot dat Timothy was bij aankomst heb ik hem gewoon gelijk dag nr 1 mee genomen Hanoi is.
Ja, als je gaat slapen, dan komt het niet goed EN dat was onze enige dag in Hanoi voordat we al weer verder zouden reizen.
Dus de famous Train Street gedaan en op goed geluk ergens aan de kant van de weg wat vlees naar binnen zitten tjappen.
Het zag er lekker uit, het rook ook nog erg lekker en het smaakte ook nog eens lekkerder dan lekker!
Niemand aan de schijterij dus....wat wil je nog meer!?

De volgende ochtend vroeg op, want het was tijd voor ons Ha Long Bay avontuur!

We hebben een waanzinnige boottocht gehad!
Ik kan niet anders zeggen.
Ha Long Bay is prachtig!!!!! Zelfs, als er bijna geen zon is!
Het was een boot voor 22 personen, maar ik denk vanwege TET, waren we de enige en hadden we dus een privé boot!
Alles was tot in de puntjes geregeld.
Van kajakken, spring rolls maken tot Thai Chi met je ogen nog half dicht en je lijf nog half dronken van de afgelopen nacht....Het kon allemaal!
Op de boot hadden ze Happy Hour....Happy Hour bleek al gauw gewoon Happy avond te zijn, dus hier hebben we dan ook alle 3 met heel veel plezier van genoten.
Het kajakken was ook een hele ervaring.
Al gauw bleek in die bootjes, dat Timothy en manlief dit al veel vaker hadden gedaan en ik dus niet.....zie je me al gaan!?
Een gevoel voor richting al een ui en peddels die niet helemaal deden wat ik wilde resulteerde in GEEN GEZICHT!
Als een soort van puppy die achter zijn eigen staart aan rent zo ging ik in mijn kajak. 😂😂😂
Maar de kinderen vonden het super leuk, we hebben aardig wat gelachen en weer een ervaring rijker!

Gisteren was het weer tijd om te vliegen.....Weer terug naar Hoi An.
We hebben de afgelopen maanden heel veel gevlogen, maar gisteren was de eerste x dat ik even niet wist waar ik het zoeken moest.
En misschien komt het door die vreselijke pijn die ik al dagen vanuit mijn nek heb, maar mijn hoofd leek wel uit elkaar te spatten toen de landing werd ingezet.
Ik leek weg gek te worden....pijn!!!!!
Maar goed, we hebben hem weer gehad en na een periode van kou (*17 tot 20 graden lieve mensen.....echt heeeeel KOUD!!!!) is het nu weer tijd voor de warmte en de zon.

Dus vanuit het zonnige Hoi An, wens ik jullie allemaal een hele fijne dag!
Dikke kus van ons

Pura vida!!!!!