Tony en Kei Kecil

SLMT TAHUN BARU!!!!!!! * HAPPY NEW YEAR!!!!!! * GELUKKIG NIEUW JAAR!!!!!!!

Vanaf Bali zijn we via Jakarta door gevlogen naar Ambon.
Hier bleven we maar 1 nachtje, want ook echt meer dan genoeg was.
Mijn eerste indruk: GRAUW!
Deze overstap is nodig om op Kei Kecil te komen....
En dan...... KEI KECIL!!!!!

In 1 woord: Paradise!!!!!!!

De vlucht naar Kei was met een propeller vliegtuigje.
Dit was nieuw voor mij, dus bij instappen vond ik dit toch wel rete spannend.
Ik moet je zeggen, dat het allemaal echt heel erg mee viel en dat het eigenlijk best wel heel gaaf was.
We vlogen niet zo heel hoog, dus het uitzicht was echt adembenemend mooi!

Eenmaal aangekomen was het wederom allemaal best wel spannend, want we hadden werkelijk geen idee waar we terecht zouden komen.
Via internet had ik het telefoonnummer gevonden van Tony.
Zijn naam stond in een blog van iemand die vertelde over de gastvrijheid van Tony en dat hij het leuk zou vinden om wat vaker toeristen te ontvangen.
Dus.....ik heb Tony een Whatappje gestuurd, wat uiteindelijk resulteerde in dat we hier nu verblijven.

Toen we aankwamen op Kei, kwam er al iemand naar ons toe op het vliegveld om te vertellen dat Tony al op ons stond te wachten.
Hij nam ons mee naar zijn huis waar hij ons onze kamers liet zien en er vervolgens op stond dat we ook nog bij een ander huis gingen kijken om te zien of we dat niet liever wilde.
De kamers waren prima!!!!
Weliswaar had mijn hubby even een uur of 3 nodig om de cultuurshock te verwerken, maar het was echt PRIMA!
De eerste nacht sliepen we met zijn 4en in 1 bed, dus ik moet bekennen dat de eerste nacht maar een heeeeeel kort nachtje was.
De kakkerlakken die we hadden gevonden op de kamer werkten ook niet helemaal mee met mijn slaapcomfort....hahaha
De volgende dag werd er een extra tweepersoonsmatras voor ons geregeld, dus sindsdien slaap ik eigenlijk best goed!
Ondanks de kakkerlakken die we af en toe vinden en ondanks de warmte!

Tony en zijn gezin zijn het toppunt van gastvrijheid!
Niets, maar dan ook echt niets komen wij te kort.
Wat we willen eten, dat maken ze!
S'ochtends vroeg staan ze al voor ons in de keuken om de lekkerste gerechten voor ons klaar te maken.
Of het nu om ontbijt, lunch of avond eten gaat, aan alles en iedereen word gedacht en we worden volledig in de watten gelegd.
Het maakt niet uit wat we willen zien, of Tony of zijn dochter brengen ons erheen!

Ondanks de taalbarrière hebben we het gehad over zijn rol binnen de politiek, de problematieken in Indonesië, zijn visie en de angst die een functie in de politiek met zich meebrengt.
Onderwerpen als corruptie, drankgebruik en de verschillen en verdeeldheid tussen de eilanden zijn aan bod gekomen.
Tony is een man met een doel en ik geloof zeker, dat hij met de juiste mensen om hem heel heel ver zal komen in de politiek.  

Zijn dochter heeft ons de mooiste stranden laten zien, hagel wit, en als poeder onder je voeten!
De zee zo mooi en helder en dat met de waanzinnige mooie kleuren die in elkaar overlopen....Fantastisch!
We zijn met Tony naar een parel kwekerij geweest wat ook echt een hele bijzondere ervaring was.
Maar gisteren was toch wel het hoogtepunt toen we met een houtje touwtje pikkepoelie boot naar een zandbank gingen.
Deze is er alleen met EB en met vloed komt de zee van beide kanten weer samen.
In 1 woord....WAANZINNIG!
Mooie stranden hebben ze overal, Curacao, Malediven, you name it.
Maar dit kleine stukje paradijs, maakte het wel heel bijzonder!

Oudejaarsavond was ook zoiets bijzonders.....
We hebben al meerdere malen geld aangeboden voor alle gastvrijheid en uitgelegd dat als we naar een hotel zouden zijn gegaan we vele malen meer kwijt zouden zijn geweest.
Hier willen ze echter helemaal nix van horen en willen ons geld absoluut niet.
Na wat aandringen mochten we dan voor 1x koken op oudejaarsavond.
Dus toen zij naar de kerk gingen, zijn wij aan de slag gegaan in de keuken.
Na een kakkerlak vermorzeld te hebben zijn mijn vader en ik in het keukentje aan het werk gegaan en mijn hubby stond buiten op het balkon te frituren.

Nix geen aftellen tot 00.00 uur.
Toen mijn telefoon 00:00 uur aangaf stonden we nog steeds met zijn allen in het keukentje te koken, want eten doen we hier laat, dus we moesten nog aan tafel.
Ik kuste mijn hubby een gelukkig nieuw jaar en vervolgens onze kinderen, waarna de rest ook langzaam op gang kwam om elkaar een gelukkig nieuw jaar te wensen.
Van alle kanten knalde het vuurwerk en de meest mooie kleuren zag ik de lucht in vliegen om het huis heen.
Vuurwerk word hier gewoon al sigaret rokend aan de kant van de weg verkocht, dus het is niet zo moeilijk om de meest mooie knallers te krijgen gok ik zo.
Vervolgens hebben we met zijn 11en om een tafel gezeten en hebben we gezamenlijk gegeten.
En daarna......was ik compleet afgedraaid en ben ik mijn bed in gedoken! Hahahahaha

Kei Kecil, is nog een stukje paradijs, wat nog niet ontdekt is door de massa.
Het eiland is nog puur, eenvoudig en niet verpest.
De mensen zijn vriendelijk en gastvrij en toeristen zie je hier vrijwel niet.
(Thans....ik ben er geen 1 tegen gekomen....)
Verwacht geen culinaire keuken of het Hilton als je hier naar toekomt en een dieet coke, is hier ook niet te krijgen....maar jeetje, who cares!?
En mocht je hier naartoe gaan, dan weet ik zeker dat Tony je wilt helpen.

Wij zijn nu op de helft van ons Kei Kecil avontuur en ik ben benieuwd wat het ons nog meer zal brengen.
Dit stukje Indonesië overstijgt mijn stoutste dromen en maakt Bali dubbel en dwars goed!

Maar eerlijk is eerlijk...... Kei Kecil was niet hetzelfde geweest zonder de gastvrijheid en vriendelijkheid van Tony en zijn familie 
Feeling blessed 🙏

PURA VIDA!!!!!