Stom, stommer, stomst!

Okay, ik schrijf dit met de laptop rustend op de billen van mijn hubby.
Omdat hij mijn plekje heeft ingepikt, waar ik heeeeel af en toe een soort van bereik heb.
(Lees, ik heb dit bericht oprecht al 180x geprobeerd te posten, maar nog steeds niet gelukt....en heb inmiddels het hele alfabet al bij elkaar gevloekt in 3 verschillende talen, omdat ik delen kwijt was van mijn text en ik als bruin blondje natuurlijk niet even had nagedacht om voor de zekerheid de boel op te slaan ofzo....)
(ECHT HOE DOM!!!!)

Vandaag was de eerste dag sinds dat we weg zijn, dat ik alles echt even stom vond!
We zitten nu in Cahuita, dat is een klein plaatsje aan de Caribische kant van Costa Rica.
Alles is hier heel anders dan aan de West Coast.
Alleen dat is al een cultuurshock.
Puerto Viejo is het plaatsje hiernaast, op zich best leuk ofzo....maar ik denk vooral als je zonder kinderen reist.
De weg ernaartoe is er 1 waar je al een soort van high wordt.
De wiet walmen komen je tegemoet en ik overdrijf oprecht niet.
Alles ademt hier een beetje een reggae-achtige vibe uit.
Soms waan ik mezelf in Jamaica ipv Costa Rica.
Geen haast, alles Pura Vida!

Het eten is lekker en de mensen zijn vriendelijk.
Men zegt dat deze kant van Costa Rica minder veilig is, maar dat gevoel heb ik helemaal niet.
Ik denk dat het ook een stukje bevooroordeling van de mens is.

Maar goed, ik dwaal af.....wat ik dus al zei, vandaag is de dag dat alles even stommer dan stom was.
Ik had mijn goede gedrag een heel leuk huisje geboekt via Booking,com
En inderdaad, het is een heel leuk huisje.
Maar het leuke huisje heeft geen airco.
Op zich ook niet echt een ramp, alleen vandaag was alle stroom weg hier in Cahuita en dat bekende dus ook.....dat de ventilator het niet deed!
En het is hier warm!!!!!!
Tot overmaat van ramp is de internetverbinding hier ook echt gewoon ronduit kut.
Niet alleen vandaag, maar al vanaf het moment dat we hier zijn.
Vind ik op zich ook niet erg, maar wel als er echt NERGENS verbinding is en het bereik zo slecht is, dat ik ook met mijn 4G geen bereik heb, niet kan bellen, echt helemaal nix.
En dat met het besef in mijn achterhoofd dat ik voor morgen nog geen nieuwe slaapplek heb gevonden of geboekt!
Met stressplekken in mijn nek en een lichte tijdsdruk, kon ik vandaag dus wel huilen.

Nogmaals, geen airco is mee te leven, koude douche...kan ik ook mee leven, geen licht, ook geen ramp en geen internet is ook niet erg, als ik maar ergens in de buurt een plekje heb waar ik gewoon even een uurtje kan gaan zitten om weer een nieuwe slaapplaats te fixen voor ons.
En als dat er niet is en je er wel vanuit gaat omdat toen je het huisje boekte dit op internet zo vermeld stond en je ook niet meer normaal kan functioneren door de pis hitte, dan komen de tranen!

En dan heb je daar je hubby....die je een knuffel geeft, je tranen weg haalt en de boel weer even voor je kan relativeren.

Oplossing: Nu gaan we morgen naar een klein hotelletje waar we al eerder geweest zijn om vandaar uit weer naar Quepos te gaan.
Daar zijn we al eerder geweest en daar willen de kinderen heel graag terug naartoe.
We hebben de tijd, geen planning en al helemaal geen haast, dus waarom niet!

Alles plan, plan hier en vooral Pura Vida!

Ik schrijf dit om jullie te laten weten, dat omdat we nu reizen het leven echt niet opeens elke dag fantastisch is.
Dat ook al zitten we in de zon aan de andere kant van de wereld er ook hier wel eens dagen zijn dat alles gewoon even stom, stommer, stomst is.
De foto's, de verhalen.....gewoon alles wat we meemaken, het is gewoon waanzinnig.
Maar er zijn ook wel een momenten dat het huilen me dichterbij staat dan het lachen.

Zo en nu klaar met mijn dramatisch einde van de wereld verhaal!

Een dag die voor mij stom begon, hebben we uiteindelijk fantastisch en lichtelijk aangeschoten kunnen afsluiten aan het strand.
(Toch wel bijzonder dat mijn hubby die normaal geen druppel alcohol drinkt zo een paar cocktails achterover gooit en ik als doorgewinterde Bonnie 2.0 na nog geen 2 cocktails sta te tollen...Hahahaha (Ik rol!)) 🤣
Met het gezin, een adembenemend uitzicht en heerlijk eten sluiten we deze dag af in het voor mij nog steeds wel klein stukje paradijs!

Ik zeg slaap lekker! (Of voor jullie....Goede morgen!)
Tot snel en dikke kus ❤