Oooh, what a night.....

5 oktober 2018 - Salta, Argentinië

Wat een ongelofelijke hel van een nacht hebben wij achter de rug!
What a night!!!!
Ik heb me werkelijk waar nog nooit zo ziek gevoeld.

Laat ik bij beginnen bij het begin...

Een paar dagen geleden zijn we vanaf Buenos Aires naar Salta gevlogen.
Zoals ik al eerder heb geschreven Zijn we vanuit Salta naar Cafayate gegaan,
Van daaruit gingen we naar Cachi.
Een adembenemende overnachting hadden we daar.
Een koude douche en een soort van bijna geen ontbijt.....maar het uitzicht was waanzinnig en ik heb de sterren nog nooit zo helder en mooi aan de hemel zien staan!
Ze schitterden met zo veel en zo dichtbij!!!!
Een momentje om nooit te vergeten.....

In  Cachi heb ik nog iets spectaculair's mogen meemaken.
We zijn namelijk vegetarisch uit eten geweest!
En toen manlief zei dat hij echt zo lekker had gegeten, viel ik toch echt bijna van mijn kruk!
Het moet nu toch niet gekker gaan worden! Vegetarisch EN lekker!?
Dit mag echt in de krant!

Vanuit Cachi stond ons een spannende, maar ook bijzonder mooie route te wachten.
De ruta 40 richting San Antonio de Los Cobres...
In 1 woord.....WAANZINNIG!
Je gaat de hoogte in, rijdt op hele smalle paden in de hoop dat je geen tegenligger tegenkomt, alles off-road, dwars door riviertjes en het uitzicht is adem benemend mooi en elk half uur weer compleet anders.
Droogte, kleuren, Lama's, cactussen en sneeuw, je zien het allemaal.
Natuurlijk heeft deze mama regelmatig in haar blote kont gestaan om te plassen, want een off-road weg werkt nou eenmaal heel heftig op je blaas.
(Ik word nog eens een pro in wild plassen!)
En dan ineens, dan ben je daar.....op bijna 5 km hoogte.
We hadden allebei eigenlijk geen besef dat de weg ons naar zo een hoog punt zou brengen, dus toen we aankwamen in ons hotel waren we nog een soort van beduusd dat we zo hoog zouden gaan slapen...

Nou is slapen een groot woord!
Na onze avondmaaltijd van Lama biefstuk en Lama stoofpot gingen we van ellende naar onze kamer.
Geen internet, geen bal te beleven daar in het dorp en.....KOUD!
Een warme douche en heel veel dekens later kon ik niet nog steeds niet warm worden.
2 van de 3 kinderen hadden inmiddels al overgegeven en de ander had een bloedneus....dus ging lekker.

Het was een hel van een nacht!
What a night, ik heb liggen huilen in mijn bed, ik voelde me zo beroerd....voelde me echt heel erg zielig.
Hahahahaha ik heb echt zo liggen huilen.
De hoogte maakte mij echt ziek.
Mijn hoofd deed pijn, mijn neus en keel.....alsof er iemand de hele tijd mijn keel dicht kneep en me in mijn hart aan het steken was.
Ik had gewoon keihard lucht tekort.
🤣🤣🤣🤣 Ja lekker verhaal, maar ik kan het niet anders verwoorden.
Mijn hart ging als een gek te keer!
Dus toen dochterlief met dezelfde kwaaltjes naar mij toe kwam vannacht was dat de druppel......we moeten hier weg!
De enige die er zo goed als geen last van hadden waren de jongste en manlief,

We konden niet eerder weg dan het eerste zonlicht, want ik wist niet wat voor route ons te wachten stond.
En zoals in wel meer hotelletjes hier, is er een soort van geen internetverbinding dus kon ook ni echt wat opzoeken.
Ik heb de wijzers op de klok zitten weg kijken en rond 5.30 uur maakte ik manlief wakker om te douchen en op te staan.
Iedereen klaar gemaakt en om 7.00 uur zaten we in de auto terug richting Salta.
De kinderen al smekend of mama alsjeblieft niet zo veel foto's wilt maken. 🙄

Dus geen zoutvlaktes voor ons....
Maar wel 3 hele opgeluchte kinderen en een hele gerust gestelde papa en mama.

En nu lig ik lekker in een heerlijk bedje, met een nog wel kapotte keel van het hoesten van gisteren, maar met rust en genoeg lucht in mijn longen.
Ik ben kapot van het niet slapen vannacht, dus ik heb zo het idee, dat vanavond een vroegertje word.

De aankomende dagen doen we even nix spannends en dan volgende week gaan we waarschijnlijk richting de Iguazu watervallen...
En van daaruit....ach we zien wel!

Dat was hem weer voor vandaag.
Wat eigenlijk nog helemaal niet op de planning, maar al weer zo veel in zo een korte tijd.....daar moest ik gewoon wel over schrijven!
Fijne avond allemaal en slaap lekker voor strax...

Challasssssssss

3 Reacties

  1. Reinie Van van Dam:
    5 oktober 2018
    Ik heb je net nog wel gesproken, maar toch weer leuk om je verhaal weer te lezen. ❤
  2. Boul/Angela:
    5 oktober 2018
    Hoi lieverds,

    Inmiddels heb ik al jullie verhalen gelezen en ben blij te lezen dat jullie zoveel waanzinnige ervaringen op doen met elkaar. Nu lekker bijkomen en lekker relaxen...Welterusten en dikke knuffel voor jullie allemaal. XXX
  3. Helma:
    10 oktober 2018
    Ohhh dit is wat je noemt ups en downs. Sterkte zo weer vergeten na alle andere mooie dagen. 💪🎉🎊😉