Wat nu niet komt, komt morgen wel.....

Inmiddels zitten we alweer 4 dagen in Quepos.
De planning was dat we gisteren voor 2 dagen zouden vertrekken naar Drake Bay, maar zoals wel vaker bij ons liep deze planning compleet anders.
Na haasten en dikke stress of we wel op tijd zouden zijn voor de boot, werden we onderweg tegen gehouden door de politie.
Ivm staking konden we niet door rijden en werden we dus een soort van verplicht om te keren en terug te gaan naar Quepos.
Dit tot grote vreugde van de kinderen,, want die hebben het hier echt ontzettend naar hun zin.

Niet omdat het hier duur of fancy is.... alles behalve.
Maar de sfeer is gemoedelijk, de mensen zijn aardig, de pannenkoeken zijn heerlijk en elke dag weer zien we hier nieuwe dieren.
Van apen, slangen en een luiaard tot een dikke vette grote spin in onze slaapkamer!
En met groot bedoel ik ook echt groot!

Het mooie aan reizen is dat je mensen ontmoet.
Mensen van over de hele wereld.
Je praat met ze, lacht met ze en trek zo nu en dan een dag met ze op.
Je gaat dingen vanuit een ander perspectief zien en tijdens het reizen word je steeds gemakkelijker in je way of living.
Je accepteert dat dingen niet altijd lopen zoals je zou willen en wat vandaag niet komt...nou ja dat komt morgen wel,,,,of nee, toch niet. hahaha

Afgelopen week betrapte ik mijzelf erop dat na ruim 6 weken Costa RIca, ik niet meer snel opkijk bij een waterval, een mooi uitzicht of een stel apen.
Maar ook dat ik niet meer zo angstig ben op plaatsen die ik niet ken en er vanuit mijn Hollandse kijk op alles misschien een soort van eng uitzien.
Ik voel me niet meer een soort van lammetje dat naar de slachtbank gaat.
Anders is niet per definitie eng.
Het voelt als Costa Rica met alles wat daarbij hoort en voor nu, op dit moment maken wij daar onderdeel van uit.
Je raakt gewend aan een land, de omgeving en de lifestyle die er is.

We hebben het naar ons zin hier en genieten intens van alles wat we meemaken.

Vandaag vroeg 1 van mijn dinnies wat het mooiste is wat ik tot nu toe heb mee gemaakt.
Ik moest er even over nadenken, maar het is niet zo zeer wat we meemaken, maar meer DAT we het allemaal meemaken en hoe.
Gewoon de hele reis op zich, inclusief het geruzie op de achterbank van de kinderen en de gestolen tas maken het tot iets heel speciaals.

En nu ben ik mij geestelijk aan het voorbereiden op een trip naar de supermarkt.
Lees: Berg af, veel bochten en HEEL VEEL REGEN.
Maar ja, als je wilt BBQ-en dan moet ja daar iets voor over hebben.

Morgen is de planning om een nieuwe poging te doen om richting Drake Bay te gaan.
Het is maar een uurtje of 2 rijden vanaf hier en daarna nog een boottocht.
Drake Bay schijnt 1 van de mooiste National Parken te zijn van heel Costa Rica, dus ik ben benieuwd!

Whuahahahahaha ik hoor net dat het pizza word, so I'm off the hook.
Whoop whoop

Voor nu slaap lekker allemaal vanuit het warme en regenachtige Costa Rica