En dan begint school

Na Montezuma zijn we doorgereden naar Samara.

Samara is ook niet zo groot, er hangt een gemoedelijke sfeer en je kan er heerlijk op het strand vertoeven.
Dat hebben we bij elkaar geteld ook 1 x gedaan!

Whahaha

Om niet over het budget heen te vliegen, doen we regelmatig boodschappen en eten we gewoon iets van een pastaatje ofzo.
Dus ook in Samara.
We zaten in een prachtig huisje met een heerlijk zwembad en het had een wasmachine.
(Lees: dus niet alles word in de droger geflikkerd, waardoor het ineens 2 maten kleiner is)

Na 4 weken reizen en wetende dat in Nederland school  weer zou gaan beginnen, vonden ook wij het tijd worden om onszelf maar eens te gaan inlezen in school.
Pfffffff Oh my lord, dat is allemaal nog best heftig.
Maar, het begin is gemaakt en overmorgen onze eerste skypedate met DE JUF!

Omdat Montezuma - Samara een vrij bumpy road was, waarbij mijn borsten regelmatig mijn nek in vlogen, de kids niet te harden waren en mijn bil alles behalve blij was met deze route, kozen we voor het volgende traject voor "The eazy road".
Dat was misschien wel niet de mooiste route (hoewel de oeeeh's en de aaaaah's regelmatig voorbij kwamen), maar wel de snelste.

Onderweg honger en bij een 1 of ander pikkepoelie achig kip fastfood restaurant gestopt (Ja die moet je niet te snel lezen, want dan struikel je over de woorden)
Wat gewoon echt niet lekker was en er vervolgens achter te komen dat er 500 meter verder een KFC zit.....dusss

En dan: TAMARINDO!

Wat een verademing is dat!
Er wonen gewoon mensen in Costa Rica! En er zijn zelfs toeristen!
Het moet niet gekker worden.
Het is hier echt heerlijk!
De mensen, zijn leuk, het weer is op een plaatselijke STORMACHTIGE REGENBUI echt bloedje heet. het eten is hier lekker en als je met zonsondergang naar het strand ga, dan word je ook nog een gratis en zonder te roken stoned van de lucht!

Gisteren hebben de kinderen hun schoolfoto's gemaakt en ik moet zeggen, ze staan er alle 3 prachtig op!
Gewoon op het strand, in zwemkleding....zo doen we dat!

Gisteren kregen we ook echt wel even een schrik, toen we zagen dat er op nog geen 20 meter van ons vandaan echt een dikke vette grote krokodil in de zee zwom.
Schijnbaar komen die nog wel eens de Mangrove uit hier wat resulteert in, je snapt het al.....SCHRIK!

Vandaag was vooral veel school, mijn zoon had al een aanvaring met Juf Mama.
Hij wilde maar niet luisteren naar een uitleg.
Gelukkig kwam hij later toch ook wel tot besef dat hij fout zat en kwam met een dikke vette spijt sorry zeggen.
Oef, ook die vuurdoop gehad.

In Quepos hebben wij een Amerikaan ontmoet, ik weet niet hoe hij heet of wat, maar gewoon gezellig een beetje zitten praten over Costa Rica, Calafornie, de wereld en dat soort dingen.
Hij zat naast ons tijdens het eten.
Komen we hem vandaag gewoon weer tegen in Tamarindo....,en ja weer tijdens het eten, de tafel naast elkaar!
Te grappig, hij heeft ons uitgenodigd om up de mountain te komen, dus wie weet, doen we dat wel.

Costa Rica is nog steeds even mooi en we genieten elke dag weer maximaal.
De liefde voor die mooie land is er bij ons allemaal.
Toch hebben we besloten om onze reis hier in Costa Rica in te korten.
(Geen stress, we komen niet eerder terug ofzo,..)
Maar Costa Rica is voor het grootste gedeelte niet begaanbaar en wat wel toegankelijk is, is vrij klein.
Over een maand zijn we dus wel op een punt dat we de hoogtepunten hebben gezien en het voor ons tijd zal zijn voor een nieuw avontuur.

Hoewel we nix vastzetten in onze reis, weten we nu wel:
Eind september word het Argentienie, dit zal onze 2e stop zijn en hier zal ons touwtjespringavontuur worden voortgezet! 
(*Zie instagram!!!)

Voor nu ben ik moe, ga ik slapen dus zeg ik:
Challas!!!!!
Dikke kus van ons allemaal

Oh en by the way: de muggen zijn nog steeds verdomd gek op mij!